ماه رمضان شد، می و میخانه برافتاد

عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد

افطار به می، کرد برم پیر خرابات

گفتم که تو را روزه به برگ و ثمر افتاد

با باده وضو گیر که در مذهب رندان

در حضرت حق، این عملت بارور افتاد